Irkutsk rocks!!!!!

De wekker loopt om 8 uur af, we kunnen er ons gemak van nemen, ontbijten kunnen we vanaf 9 uur. Het is werkelijk een prima hotel, hele grote kamer en met de netheid is het meer dan voldoende in orde. Voor het ontbijt werk ik nog wat aan mijn blog, de foto's blijven een probleem, de filmpjes werken helemaal niet, ook niet met een link. Om negen uur lopen we naar de overkant, de twee andere stellen zitten ook al aan het ontbijt. We nuttigen een echt russisch ontbijt, twee uitsmijters, flink wat brood met vlees en een onbestemd taartje met jam. Daarbij een kop koffie. Het is prachtig helder weer, ideaal voor wat mooie foto's van de bergen aan de andere zijde van het meer. Ook mijn vriendin van de avondwandeling zet ik even op de foto, ze kijkt wat droevig, zal het naderend afscheid zijn. Russinnen zijn erg sentimenteel.

We zijn mooi op tijd terug om de bus met Ivan "Hit the pedal to the metal" te zien arriveren. Even later reizen we weer richting Irkutsk. Het is rustig op de weg, en Ivan houdt het ook rustig deze keer. We worden afgezet bij ons hotel, het Victoria. We frissen even op en wachten daar op Anna, die met ons, Rob, Nouchka en nog een stel door de stad zal lopen. De heer van het stel blijkt een prof te zijn, in geschiedenis. Tijdens de hele tocht nuanceert hij de woorden van Anna. Hij blijkt ook al met de camper door Rusland te zijn getrokken. Geïnteresseerd hoor ik zijn verhaal aan. De stad is een mengeling van verschillende stijlen, door de sovjettijd is er ook veel verloren gegaan. Weer valt me hier het nationalisme op, de tijd 40-45 is hier nog bijna tastbaar aanwezig. 80 procent van de mannelijke bevolking liet het leven ondanks dat de duitsers of japanners nooit in Siberië zijn geweest. Vooral in het museum was dat goed te zien. De stad is gesticht door kozakken die in opdracht van een tsaar het gebied verkenden. Daarna was er de goldrush die de stad grote voorspoed bracht. Momenteel werkt het grootste gedeelte van de bevolking bij de MIG fabrieken.

Na de rondleiding gaan we naar het uitgaansgebied van Irkutsk. We drinken een kop koffie en eten een broodje bij Café Castro, een prima, wat hippe tent. Weer valt me de ongekende vriendelijkheid op, ongevraagd helpt een goed engels sprekende rus ons met het cyrillisch schrift bij het bestellen. Bij vertrek bedanken wij hem daarvoor.

Als we weer verder lopen horen we muziek en besluiten daar een kijkje te gaan nemen. Er is iets te doen van een radiozender, de muziek is best te pruimen. Na een uurtje hebben we het wel gezien en lopen terug naar het hotel. We verfrissen ons en gaan op zoek naar een restaurant, niet zo moeilijk hier.

We belanden bij Prego, de naam zegt het al, italiaans, en zeker niet verkeerd italiaans. Volgegeten rekenen we per pin ongeveer 25 euri af voor pizza, toetje en bier. Daarna vertrekken we naar een goed gesorteerde supermarkt voor wat spullen voor de treinreis van morgen en wat medicinaal water voor mijn verkoudheid 😜 Teruggekomen in het hotel ga ik het blog bijwerken, Vincent gaat met Rob, Sjoerd en Nouchka de stad in. We zijn hen net na het rockconcert opnieuw tegen gekomen en omdat bijna overal gratis wifi is is whatsappen hier geen probleem. Morgen vertrekken we naar Ulaanbaatar in Mongolië. De grensoverschrijding schijnt in totaal 8 uur te duren, louter controle van de papieren.