Struinen door Beijing

Gisteravond was het nogal laat geworden met nogal wat Tsingtao met onze belgische reisgenoten, vandaar dat de wekker ondanks de redelijke tijd van zes uur als vroeg werd ervaren. Nadat we gedoucht (heerlijke luxe in vergelijking met de trein) en ons aangekleed hadden liepen we naar de ontbijtzaal. Deze zit op de hoogste verdieping van ons hotel vanwaar we een prachtig uitzicht hebben op de verboden stad, het hotel staat er 10 minuten lopen vandaan.

Het ontbijt was even aanpassen, geen Snelle Jelle of stroopwafels te bekennen. Wel echte koffie daarentegen. We hebben ons gered met wat getoast brood, enkele omeletten en wat jam. Gisteren bij aankomst was het 33 graden, vandaag zou het nog iets warmer worden. Om half negen stond Julia in de lobby, onze gids voor vandaag. Ze regelde werkelijk alles. Vincent had een prop in zijn linkeroor, en was daaraan helemaal doof. Na drie apotheken had ze de juiste spullen, daarna werd Rob, ook een reisgenoot de laatste twee weken opgepikt en gingen we op weg naar het plein van de hemelse vrede. Dwars door het verkeer van Bejing, wat op zich een hele belevenis is. Het laat zich het best omschrijven als de totale chaos die iedereen gelaten over zich heen laat gaan. We hebben dingen gezien en meegemaakt die zich niet laten beschrijven. Al het verkeer rijdt door elkaar, riksja's, electrische scooters en maserati's. Het gevolg laat zich raden, het recht van de sterkste geldt hier. Wie hier bij een groen licht voor het zebrapad zonder omkijken oversteekt is geen lang leven meer beschoren. Zonder problemen razen er nog minstens een half dozijn auto's over, zonder blikken of blozen. Pas als de stroom voetgangers te groot wordt stoppen ze. Verder steken ze rustig lopend vierbaanswegen over of stoppen er plotseling. Voeg daar de drukte nog eens bij, Amsterdam A10 in de spits is er een rustig landweggetje bij.

Julia hield bij het plein een heel verhaal, maar geen woord over de gebeurtenissen in 1989. Het was indrukwekkend hoeveel mensen daar waren.

Hierna liepen we naar de verboden stad, niet minder druk. We hebben er heel veel foto's gemaakt, en Julia wist er echt heel veel van. Bescheiden gasten die keizers, in de hemel waren 10.000 kamers, in de verboden stad 9.999,5 .....uit respect jaja. En elk jaar een soort misverkiezing waarbij soms tot wel 300 vrouwen werden uitgekozen tot concubine. Het hele complex staat bol van de symboliek.

Na dit indrukwekkend gebeuren zijn we naar de schouwburg geweest, strak en bol, geheel anders, wat saai.

Vandaar vertrokken we voor een lunch. Voor het eerst deze reis moesten we er aan geloven, eten met stokjes. We kozen allemaal een ander menu uit, zodat we veel konden proeven. Het was allemaal heerlijk, ook onze chauffeur at mee. Na het eten gingen we naar een zijdefabriek in de stad, wel interresant, maar meer een verkoopdemonstratie, niet aan ons besteed. Daarna gingen we naar het Tiatan, Temple of Heaven Park. Ook heel indrukwekkend, weer viel ons het grote aantal mensen op die er waren. Ik heb nog wat mooie foto's van bijzondere Chinese mensen gemaakt. Als laatste hebben we een theeceremonie meegemaakt, heerlijke thee, maar helaas draaide het weer uit op een verkooppraatje waar we niet op in gingen.

Op de terugweg heeft Julia op de kaart nog wat leuke winkelstraten aangekruist, en een kleermaker voor ons geregeld die ons vanavond om half negen een maatpak gaat aanmeten, tenminste als we er met de prijs uitkomen. We zijn tegen vijf uur terug in het hotel, even opfrissen en tegen half zeven gaan we weer eten in het restaurantje van gisteren. We willen er geen gewoonte van maken, maar we moeten de afspraak met de kleermaker wel halen. Het eten gast sneller dan verwacht, en we besluiten nog even door de hutong te wandelen achter het hotel. Wat een belevenis, iedereen leeft er op straat, overal etende, kaartende en drinkende mensen aan lange tafels op de straat. Het zijn hele nauwe straatjes, een BMW X3 past er net tussen door zien we. We zijn mooi op tijd terug, even later meldt kleermaker Henry Gu zich en onze onderhandelingen beginnen. Kwaliteit van de stof, kleur, voering, alles komt aan de orde, en dan de prijs. Na een stief kwartiertje worden we het eens, en Henry neemt onze maten op. We gaan maandag doorpassen zodat dinsdag nog aanpassingen kunnen worden gedaan. De pakken krijgen we dan uiterlijk dinsdag. Net als we Henry uitgeleide doen komen Robert en Marijke binnenvallen, volkomen verreist, ze komen van de Muur. Er ligt nog een uitnodiging om met de zweedse band (vanbot sweden) een afscheidsborrel te drinken. We weten het nog niet, of we gaan bedoel ik, wel hoe dat borreltje gaat aflopen....😜 Momenteel plaatsen we geen foto's, China blokkeert Google, en dit blog gebruikt alles van Google. Ik heb een mogelijkheid gevonden de blokkade te omzeilen, maar voor foto's werkt het helaas niet. De foto's plaats ik dus later....het zij zo.